Stel je nu eens voor dat je een jaar of 80 bent en je loopt door je eigen museum. Een museum geheel gewijd aan jouw leven.
Wat zou je dan zien?
Waar zou je trots op zijn?
Waar zou je je voor schamen?
Welke stappen heb je gezet?
Hoe voel je je in het besef dat je voortaan herinnerd zult worden zoals je in dat museum wordt afgebeeld?
