The sky is the limit.
Dat klinkt heerlijk, maar kan ontzettend lastig zijn.
Zeker als je onder de categorie twijfelaars valt. Als twijfelaar kun je het gevoel hebben dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Vind je al die opties maar lastig.
Kan het je een overweldigend gevoel geven of juist verlammen.
Kon je maar van alle keuzes de mogelijkheden leren kennen en de consequenties overzien!
Dat zou het maken van keuzes wel echt makkelijker maken.
Toch? Of is dat niet noodzakelijk?
The sky is the limit.
Dat klinkt heerlijk, maar kan ontzettend lastig zijn.
Zeker als je onder de categorie twijfelaars valt. Als twijfelaar kun je het gevoel hebben dat je door de bomen het bos niet meer ziet. Vind je al die opties maar lastig.
Kan het je een overweldigend gevoel geven of juist verlammen.
Kon je maar van alle keuzes de mogelijkheden leren kennen en de consequenties overzien!
Dat zou het maken van keuzes wel echt makkelijker maken.
Toch? Of is dat niet noodzakelijk?
Dat leidinggevenden een cruciale rol spelen bij het behoud van jonge mensen lijkt mij vanzelfsprekend.
Maar hoe je er nu voor zorgt dat jonge mensen ook echt tevreden zijn over jou als leidinggevende en visa versa, kan nog wel eens een uitdaging zijn. Zeker in deze krappe arbeidsmarkt.
Hoe bind jij de mensen aan jouw organisatie?
In hoeverre ben je oprecht bekend met wat jouw mensen nodig hebben om zich gelukkig te voelen in hun werk?